Ana içeriğe atla

Kaldırım

Hırka-i Şerif Camiinden sadece yirmi adım ilerisinde, Battal Gazi sokağın hemen başındaydım. Kaldırımda yalnız oturan kadını görünce, içimden sadece yazmak geldi. Anı kelimelerle resmetme güdüsü veya ufak bir meltemdi.. bu hislerim.

Vakit için yazan şair tanımıştım
apartman önünde elinde tütün
soluk entarisi vardı onun
bilmem kaç nesilden kalan
gözaltı kelimelere bürünmüş
ellerinde teker izleri
eril yalanı boynunu bükmüş
göçmen tükürükleri arasında

Sıfatı annemi andıran bu kadına şefkat duymak çok içtendi. İnsanlar yetmezmiş gibi kaldırımın çöpleri üstüne üstüne geliyor,ses etmiyor. Elinde Kuyucaklı Yusuf vardı.Sonuna yaklaşıyor anlaşılan. Birazdan çehresinde oluşacak ifadeyi görmemek için, arabalara yaslana yaslana uzaklaştım.